YAZGI
Arzuhali yazılamamış günlerin felaketinde
göğsü kararmış bir şairin içinde tuttuğu acziyet
boşalacak bir ark bulamamışken kendine
sesini dökmek için
çehresinden suizan damlayan adamın sırtlandığı esbab
sefaletinde, yazdan karanlık günlerin.
Başım dönüyor yasını tutarken kayıp günlerin.
bir döndürseydi başını,
vebalini aldığı salgın isyanlarda,
gözlerini ölümden kaçırmış aşka.
aşka bıkkın bir yıkıntıdan nefes alarak,
fark edecekti,
sinesindeki hançer bakışları .
Ellerini kaygılı kılan zarafet,
ellerinin sıcaklığını alan harflerin kaybettiği depreniş,
gezdirirken gözlerini,
gözlerin sahibinin anılmadığı sofralarda,
katıksız kalmış bir muştuyla fısıldardı tokluğunu.
Ne zaman çiğnediyse kelimelerini
içini sıkanın fark etmedi orada olduğunu.
Bir yanıt yazın