Fâil Çocuk
Kara bulutlar altında bir çocuk da
Uzanıyor sahilde, kendince çırpınıyor
Durgun vücudunu zalimce hırpalıyor
Kumlar arasında derince bir oyukta
Durmuyor ağlaması ince bir tizle
Belki saklanıyor incecik bir siste
Ne ister bilmem, bıraktığı izle
Ya zorsa konuşmak, belki yazar isle
Dinmiyor, duyuyorum uzaktan sesini
Sanki hiç bıkmamda, işitmekten ye’sini.
Kuşatılmış bir sahilde ağlayan çocuk
Konuşsan belki biter, belirtsen pesini?
Uyudukça uyanıyor çocuk sahildeki
Ne yer ne içer fırtınada, bıkmadan bu tavra
Belli ki mektublarım, gözünde birer paçavra
Uyandıkça uyutuyor ninnileri fâilimdeki.
Bir yanıt yazın