Yarının Şiiri
Gümüşten bir sükût oldu bu melâl
Sözden bir altın olsun şimdi bu hâl
Bulsun bendeki beni bu pak nefes
Dursun selama mekân kuşatmış ses
Harfler savursun kalbimin pasını
Sevdaya sarsın derin gözyaşını
Düşlerim yazıyor şimdi bu sözü
Çevre çevre kuşatılmış gökyüzü
Her gece bir hüzün denemesidir
Her gece yağan göklerin sesidir
Gökler ki aşkın samimi dostudur
Gönül evinin en mavi tonudur
Kaybolmuş sayısız hikâye buldum
Ellerimle kanıp göğe savurdum
Mavi sular ne de çok şey anlatır
Çarpan kalbin sesine çağ atlatır
Yeri göğü sensiz siler geçerim
Gözlerin ki ötelerden seçerim
Gülüşün İstanbul’dur hep bilirim
Yollarına rânâ güller sererim
07.01.2018
Bir yanıt yazın