Ey Sen!

Ey Sen!

I

sessiz ve huzursuz
bir kırlangıç gibi
yalpalamaya başladım artık
tarifsiz ve ahenksiz
geçip gidiyor
yıpranmış günler
bilmiyorum neden
sorarım hep sorarım
yalnızlığın odama doluşu
rüyama sesinin aksedişi
olması gerekenlerin oluşu kadar güzel
ve eskisi gibi değil
hiçbir şey
ey sen!

nasıl dayanmalı buna?

II

bilirsin
sevmezdim loş ışıklarını
köhne mekanlarını
puslu havalarını
İstanbul’un
ve de
güneşe elvedasını
değişen neydi peki?
ya
bunca sevilmeyecek olanı
sevdiren neydi?
veya değiştiren neydi
beni?
ey sen!

arıyorum hala

III

hatıralar değilmiş hatırımda
anladım geç olsa da
mahzun bir kelam
sözsüz bir elem
ruhsuz bir beden
bir izah lazım hemen
ne anlatmalı bana
soruyorum
arıyorum
ve bekliyorum
evet
bir izah lazım hemen
ey sen!

yardım eder misin bana?

12.09.2016