Menemiş
Gün olur, dağları deviririm. Bugünler öyle günler.
Dedim ki “Ben yaparım.”, hatta izninizle “Ben kralını yaparım!” dedim.
Yalana gerek yok, yapamaz kul değilim. Fakat engeller kıyam eder, çözümler bastırmaya azmederse de…
Hurdacılara uğruyor, ucuz ve sağlam çelikler alıyor, tavlıyor, dövüyor, biliyor, mükemmel bıçaklar yapıyorum; kabzalar kök ceviz, kılıflar deri ve de işlemeli… Eşe dosta hediye ediyorum. Hanıma mobilyalar yapıyorum sonra, yeğenlere oyuncak, akademiye tez, talebeye test, dergiye yazı… Herkes memnun.
Memnun ya örs yok, körük yok, hızar yok, yer yok, zaman yok, bilgi yok, emek yok… Yok oğlu yok.
Her şeyin bir zamanı var, yeri var, adab u usulü var, alat u edevatı var. Var babam var. Sende ne var? Kem âlatla kemâlât…
Sizi bilmem, bugünlerde bana bir hayaller oldu, ara ara olur, illet menem bir şey, ne onunla ne onsuz…
“Malihülya bir tohumdur ektim amma bitmedi
Züğürtlük bir beladır kovdum amma gitmedi…”
Ah hayallerim ah…
Vah dağlar vah…
Bir yanıt yazın