SANCILARLA
sancılarla yoğruluyor ruhumuz.
bekleyişler, yüzümüzün meraklı taraflarından
yüzünü çevireli beri.
yazgımız, zehrini bırakınca
arzulu, yangın taraflarımıza
yoğruluyor ruhumuz.
yürümelerimiz vardı,
adımlanan yolların ense kökünde başlayan.
dengemizi, bizden kaçıran sağnaklara alıştık.
hayatın hızla aktığı bilmem hangi meydanın
tam ortasında,
nefes alıp verişlerimizin hararetinden yüz çevirip,
gözlerimizi, şekilden şekle giren bulutlara mıhladık.
mıhladık. ve anladık.
aynı yağmura verip yüzümüzü, dalgalandığımız zamanlar.
göz kapaklarımızın nidasından
yavaş yavaş uzaklaştığında gözlerimiz.
anladık.
sancılarla.
Bir yanıt yazın