Zeytin Dalı

gülüşünün uzattığı zeytin dalı

değince gökyüzüne

toprak yağmurla konuşmaya başlayacak

kapat gözlerini kulaklarını dört aç

o unutamadığın yollarda yürü usul usul

çöz çözebiliyorsan sırrını yaşamanın

gölgesinde avun yeter ki asırlık çınarların

dokunmak bağ kurmaktır

bunu en çok gözlerine sor

eşlik et denizlerin dalgasına

uzaklara dalan bakışların iç çekmesin

eşiğinde nefes almanın

bil ki gözyaşı dalınan dünyadan

sorulan hesaptır

at arabasıyla balık satan o adamın

sokaklarda yankılanan sesi

çocukluğunun armağanıdır

geri dönüşler ileri gidişler

uçtan uca hayat

çünküsü yitirilmiş zamanlarda

devamı gelecek şarkıları

cümle sonlarında noktasız karşılamaktadır

kısaca anlatayım dersin

söz uzar gider

ihmalkarlığın kuruyan dallarına

yıldızlar yağar sararır gökyüzü

birleşir yorgunluğun dualarıyla

gitsin mi kalsın mı

arasın mı bulsun mu

sussun mu konuşsun mu

cevabı yok

gözlerim neden kapanıyor